Seramik karoların üretimi, kil, feldispat, kuvars, kaolin gibi doğal minerallerin kullanılmasıyla başlar. Bu hammaddeler özenle seçilir ve belirli oranlarda karıştırılır. Karışım, homojen bir hamur elde edilene kadar öğütülür. Hamur, Seramik karoların istenen boyut ve şekline getirilmesi için şekillendirme işlemine tabi tutulur. Bu işlemde genellikle pres veya ekstrüzyon yöntemleri kullanılır. Presleme yöntemi, hamuru kalıplar arasında sıkıştırarak istenen boyutta ve şekilde karoların elde edilmesini sağlar. Ekstrüzyon ise hamurun özel şekillendirme makinelerinden geçirilerek karoların çıkarılmasını sağlar.

Şekillendirilen seramik karolar, kurutma sürecine tabi tutulur. Bu süreçte, karoların üzerindeki fazla su buharlaşır ve karolar sertleşir. Kurutma genellikle kontrollü bir ortamda yapılır ve hava sirkülasyonu sağlanır. Kurutulmuş karolar, yüksek sıcaklıklarda pişirilerek sinterlenir. Bu işlem, karoların sıkıştırılmış hamurdan sert seramik haline dönüşmesini sağlar. Sinterleme sırasında karolar, özel fırınlarda belirli bir sıcaklık ve süre boyunca ısıtılır. Bu aşamada, karoların dayanıklılığı ve diğer özellikleri geliştirilir.

Seramik karolar sırlanabilir veya kaplanabilir. Sırlama veya kaplama işlemi, karolara ekstra koruma ve estetik bir görünüm sağlar. Sırlama, karoların üzerine ince bir Cam tabakası uygulanmasıdır. Kaplama ise karoların üzerine özel bir kaplama malzemesinin uygulanmasıdır. Bu işlem, karoların su emme özelliğini azaltır ve kolay temizlenebilirlik sağlar. Seramik karoların üretim süreci boyunca kalite kontrol adımları uygulanır. Boyut, şekil, renk ve diğer özellikler kontrol edilerek standartlara uygunluğu sağlanır. Kalite kontrol, karoların istenen kalite ve dayanıklılık seviyesine sahip olduğundan emin olmak için önemlidir.

Seramik pişiriminde amaç, zayıf ve ham seramik kili camsı, dayanıklı, kristalimsi ve dirençli bir forma dönüştürmektir. Bu işlem özel bir fırında yapılır. Seramik ve karo pişirme fırınları yüzyıllar boyunca daha verimli hale geldi. Bu ocaklar kimi zaman tünel şeklinde kimi zaman da döner niteliktedir. Pişirimin yapıldığı fırının sıcaklığı kilde ciddi değişikliklere neden olur ve sırını oluşturur ve şekillendirir. Genellikle pişirme yöntemi, önce fırının birkaç saat içinde yaklaşık 1000 Fahrenheit dereceye kadar ısıtılması ve ardından ham seramiğin içine yerleştirilmesidir. 

Çinilerin gövdesi genellikle farklı topraklardan farklı koşullarda ve farklı madenlerden hasat edilir. Bu karolar ve seramikler, uygulamalarına ve rollerine göre farklı ham maddelerden yapılır; bunlar arasında şunlar bulunur: plastik ham maddeler, dolgu maddeleri ve eritme yardımcıları. 1900 ile 2400 derece Fahrenheit arasındaki bir termal sıcaklıkta, önce seramik renkli Tuğla malzeme pişirilir ve bir sonraki adımda sır oluşturulur. Sıcaklık ne kadar yüksek olursa, seramik o kadar güçlü ve dayanıklı olacaktır. Bu işlem genellikle 3 ile 8 saat arasında sürer. Ancak teknolojinin gelişmesiyle bu süre azaldı. Sıcaklığın düşük olduğu durumlarda seramik sır iyi oluşmaz. Seramiğin soğutulma adımları kademeli ve yavaş yapılırsa seramiğin kalitesi çok daha iyi olacaktır.

Seramikler, gözenekliliği azaltan ve pürüzsüz ve genellikle boyalı bir yüzeye sahip bir kaplamaya sahip bir ürün üretmek için ısıtmadan önce sırlanır ve parlatılır. Çoğu seramik, atomlar arasında kovalent ve iyonik bağların bir karışımını içerir, elde edilen ürün kristal, yarı kristal veya camsı olabilir. İstenilen form fırın benzeri bir fırında kurutulur ve ısıtılır. Isıtma işlemi, yeni kimyasal zincirler (cama dönüşüm) ve bazen yeni mineraller (porselen ısıtmada porselen kili içindeki müllit gibi) oluşturmak için enerji sağlar. Su geçirmez, dekoratif veya fonksiyonel sırlar pişirimden önce eklenebilir veya daha yaygın olan pişirimden sonra eklenmesi gerekebilir.

İtalya, seramik ve çini üretiminde dünya çapında ün kazanmış bir ülkedir. Özellikle Faenza, Deruta, Vietri sul Mare ve Gubbio gibi bölgelerde üretim yapılmaktadır. İtalyan seramikleri, özgün tasarımları, el işçiliği ve yüksek kaliteleriyle tanınır. İspanya, seramik sektöründe önemli bir oyuncudur. Valencia, Castellón ve Sevilla gibi bölgeler, ülkenin seramik üretiminin merkezleridir. İspanyol seramikleri, zarif desenler, canlı renkler ve el işçiliği ile bilinir. Seramik ve çini konusunda uzun bir geçmişe sahip olan Çin, dünyanın en eski seramik kültürlerinden birine sahiptir. Jingdezhen, Çin seramik üretiminin önemli bir merkezidir. 

Çin seramikleri, geleneksel teknikler, mavi-beyaz desenler ve dikkat çekici işçilikleriyle ünlüdür. Japon seramikleri, zarafeti ve sadeliğiyle tanınır. Arita, Seto ve Mino gibi bölgeler, Japonya'nın ünlü seramik üretim merkezleridir. Japon seramikleri genellikle minimalist tasarımlar, doğal renkler ve el işçiliği ile karakterizedir. Türkiye, çini ve seramik konusunda uzun bir geçmişe sahip olan bir ülkedir. İznik, Çanakkale ve Kütahya gibi bölgeler, Türk seramik üretiminin merkezleridir. Türk seramikleri, Osmanlı döneminden kalma geleneksel desenler, çini işçiliği ve zengin renkleriyle ünlüdür.