İran, Irak, Lübnan ve Suriye gibi diğer bazı ülkelerde ise yasal kısıtlamalar, güvenlik ve siyasi sorunlar, finansal kaynaklara ve teknolojiye erişim, ekonomik ve kültürel durum gibi nedenlerle tarım arazilerinin yabancılara kiralanması daha sınırlı olabiliyor
Bazı Batı Asya ülkelerinin çiftçileri çeşitli nedenlerle seralarını ve tarım arazilerini yabancılara kiralama kararı alabilmektedir. Yabancılara arazi kiralamak çiftçiler için ek bir gelir kaynağı olabilir. Yabancı şirketlere veya çiftçilere arazi kiralayarak masraflarını karşılayabilir ve daha fazla gelir elde edebilirler. Yabancı şirketler veya çiftçiler daha gelişmiş tarım teknolojisine, bilgi birikimine ve daha modern ekipmanlara sahip olabilir. Araziyi kiralamak onların deneyim ve bilgilerinden faydalanmalarına ve daha iyi çiftçilik yöntemleri bulmalarına ve performanslarını artırmalarına olanak tanır.
Yabancı şirketlere veya çiftçilere arazi kiralamak ülkenin ihracatını artırabilir. Bu firmalar genellikle ürünlerini kendi ülkelerine transfer etmemekte ve çoğunlukla başka ülkelere ihracat amacıyla kullanmaktadırlar. Bu konu, ihracat sanayinin ve ülkeler arasındaki ticari ilişkilerin gelişmesine yardımcı olabilir. Yabancılara arazi kiralamak çiftçiler için üretim risklerini azaltmanın bir yolu olabilir. Örneğin çiftçiler belirli bir ürünü belirli bir mevsimde üretiyorsa ve olumsuz hava koşulları gibi sorunlarla karşı karşıya kalıyorsa, arazi kiralamak şirketlerin veya yabancı çiftçilerin bu alanda daha küçük sorunlar yaşamasına yardımcı oluyor.
Yabancı şirketlere veya çiftçilere arazi kiralamak yabancı sermayeyi çekebilir. Bu şirketler genellikle tarım alanında önemli yatırımlar yapmakta ve bu da tarımın gelişmesine ve gelişmesine yol açmaktadır. Bu yatırımlar, ev sahibi ülkedeki altyapıyı, ekipmanı ve tarımsal teknolojiyi geliştirmek için mali ve teknik kaynak olarak hizmet edebilir. Bu konunun avantajları ve dezavantajları olabilir ve her ülkenin ekonomik, politik ve sosyal koşullarına bağlıdır.
Ortadoğu zengin doğal kaynaklara ve verimli topraklara sahip bir bölgedir. Bu bölgedeki tarım arazilerinin kiralanması, yabancı kiracıların bu doğal kaynaklardan ve verimli topraklardan yararlanmasına, kaliteli ve pazarlanabilir tarım ürünleri üretmesine olanak tanıyor. Orta Doğu stratejik bir konumdur ve bu bölgede ve hatta bölge dışında önemli ihracat pazarlarına erişim imkanına sahiptir. Yabancılara arazi kiralamak, onların ürünlerini uluslararası pazarlara ihraç etmelerine ve önemli gelir elde etmelerine olanak sağlayabilir.
Yabancılara arazi kiralamak belirli şartlara tabi olabilir. Bu koşullardan bazıları kiracı açısından kiralamanın süresi, tarımsal faaliyetin türü ve mali yükümlülükler üzerinde kısıtlamalar getirebilir. Ortadoğu siyasi ve güvenlik çatışmalarının yaşanabileceği bir bölgedir. Bu sorunlar yabancı kiracılar için risk oluşturabilmekte ve tarımsal performanslarını etkileyebilmektedir. Ortadoğu'daki bazı ülkelerde tarım arazisi mülkiyetinde kısıtlamalar olabiliyor.
Ermenistan, Azerbaycan, Gürcistan , Umman gibi bazı ülkelerde yabancı yatırımlar ve tarım sektörünün gelişmesi için tarım arazilerinin kiralanması olumlu karşılanıyor. İran, Irak, Lübnan ve Suriye gibi diğer bazı ülkelerde ise yasal kısıtlamalar, güvenlik ve siyasi sorunlar, finansal kaynaklara ve teknolojiye erişim, ekonomik ve kültürel durum gibi nedenlerle tarım arazilerinin yabancılara kiralanması daha sınırlı olabiliyor. Ayrıca Türkiye, Suudi Arabistan, Mısır ve BAE gibi Ortadoğu'nun bazı ülkelerinde tarım sektörünün gelişmesi ve yabancı sermayenin bu alana çekilmesi düşünülmekte ve bu nedenle tarım arazilerinin yabancılara kiralanması gündeme gelebilmektedir. Bu ülkelerde daha çekici.
