Lübnan'ın coğrafi yapısı, ülkenin dini ve etnik çeşitliliği ile yakından ilişkilidir. Ülkenin dağlık bölgeleri, dini ve etnik grupların farklı bölgelerde yerleşmesine ve kendi topluluklarına ait bölgelerde yoğunlaşmasına olanak tanır. Bu, dini ve etnik grupların siyasetteki temsiliyeti üzerinde etkili olur ve siyasi güç paylaşımında dengeyi sağlamak amacıyla kullanılır. Lübnan, doğu Akdeniz kıyısında yer alan bir ülkedir ve bölgesel rekabetin merkezinde bulunur. Coğrafi konumu, Lübnan'ın bölgedeki diğer aktörlerle ilişkilerini etkiler. Bölgesel güçler ve çıkarlar Lübnan'daki siyasi dengeyi etkileyebilir ve ülkedeki iç anlaşmazlıkları körükleyebilir.

Lübnan, Orta Doğu'da bulunan bir ülkedir ve siyasi yapısı parlamenter demokrasiye dayanmaktadır. Lübnan'ın idari yapısı, beş valilik bölgesine (muhafazakarlık) ve bunların altında altı ilçeye (kaza) ayrılmıştır.  Lübnan'ın devlet başkanı, ülkenin en üst düzeydeki makamını temsil eder. Devlet başkanı, Lübnan Meclisi tarafından seçilir ve dini bir dengeye dayanan bir siyasi anlaşmazlık sonucunda seçilen bir Maruni Hristiyan olmalıdır. Lübnan Meclisi, ülkenin yasama organıdır. 128 üyeden oluşur ve dini ve etnik gruplar arasında temsil dengesi sağlanır. Hristiyanlar ve Müslümanlar arasında 6-5 oranında bir denge bulunur ve üyeler dini gruplara göre atanır.

Lübnan, Akdeniz kıyısında, birkaç bin yıllık medeniyet geçmişine sahip bir Asya ülkesidir. Bölge, Levant'ın bir parçasıydı ve Osmanlı İmparatorluğu'nun çöküşünden sonra bağımsız bir devlet haline geldi. Nüfusun çoğunluğu Müslümandır. Lübnan'da birkaç kabile yaşıyor. Ülke nüfusunun yaklaşık %30'u Şii'dir. 1970'lerin başından beri İmam Musa Sadr'ın çabaları ve Lübnan Şii Yüksek Meclisi ve Emel Hareketi'nin kurulmasıyla Lübnan Şiilerinin birleşmesi ve etkisi arttı ve bugün Hizbullah en etkili siyasi parti ve örgütlerden biri. Lübnan'da. Lübnan'da askeri olarak kabul edilir.

İşgal altındaki Filistin'in komşusudur ve defalarca Siyonistler tarafından saldırıya uğramış ve büyük insani ve ekonomik zarara uğramıştır. İsrail, 1982'de Beyrut da dahil olmak üzere ülkenin bazı bölgelerini işgal etti. Son yıllarda birçok Lübnanlı, Siyonist rejimin güvensizlik duyguları nedeniyle Lübnan'dan göç etti. Lübnan'ın siyasi yapısı "Mezhep anlaşmasına" göre, ülkedeki üç güç üç ana mezhebe (Maruni Hristiyan, Sünni ve Şii) bölünmüştür. Anlaşmaya göre cumhurbaşkanlığı Marunilere, başbakanlık Sünnilere, Meclis Başkanlığı ise Şiilere ait. Ortodoks Hıristiyanların Lübnan Hıristiyan mezhebi içinde sayısal olarak en kalabalık ikinci grup olduğu göz önüne alındığında, Başbakan Yardımcısı ve Meclis Başkan Yardımcısı bu kabileden seçiliyor.

Bu mezhep kotası Lübnan parlamentosunda daha detaylı ele alınmış ve başta azınlıklar olmak üzere diğer Lübnanlı aşiretlerin payı parlamentoda dikkate alınmıştır. Lübnan parlamentosu, Hristiyanlar ve Müslümanlar arasında eşit olarak bölünmüş 128 üyeye sahiptir. Bu nispi ayrım, iki Hristiyan ve Müslüman aşiret içinde de uygulanmış ve 18 Lübnanlı aşiretin tamamına o aşiretin nüfusu oranında bir kota konulmuştur. Anayasaya göre milletvekilleri doğrudan halk oylamasıyla dört yıllık bir dönem için seçiliyor. Başkan olan cumhurbaşkanı, altı yıllık bir dönem için üçte iki çoğunlukla seçilir. Cumhurbaşkanı, Parlamento Üyeleri ile istişare ettikten sonra ve Parlamento Üyelerinin bir buçuk artı bir çoğunluğunun takdimine dayanarak, Başbakanı aday gösterir ve ona bir Kabine kurması talimatını verir.

Lübnan'da hükümet, Meclis tarafından seçilen bir Başbakan liderliğindeki bir kabineden oluşur. Başbakan, genellikle Sünni Müslümanlardan seçilir. Lübnan'da hükümet, dini ve etnik gruplar arasında dengeyi korurken, bakanlık görevlerinin dağılımında da dikkate alınır. Lübnan'ın siyasi sistemi, dini ve etnik gruplar arasında denge sağlamak amacıyla kurulmuştur. Ülke nüfusunun büyük çoğunluğu Müslümanlardan oluşurken, Hristiyanlar da önemli bir azınlığı temsil eder. Lübnan Anayasası, dini grupların temsilini ve siyasi güç paylaşımını garanti altına alır. Lübnan beş valilik bölgesine (Beyrut, Kuzey, Güney, Bekaa ve Akdeniz) ve bunların altında altı ilçeye (kaza) ayrılmıştır. Her bir valilik, yerel yönetim ve idari işlevlere sahip valiler tarafından yönetilir.

Lübnan, zengin doğal kaynaklara sahip olmasa da stratejik bir konuma sahiptir. Ülkenin coğrafi konumu, transit ticaret yolları üzerinde olması ve doğal limanları bulunması nedeniyle ekonomik olarak önemlidir. Bu durum, ülkenin ekonomik politikalarını şekillendirebilir ve siyasi çıkarlar üzerinde etkili olabilir. Coğrafi olarak kırılgan bir bölgede bulunan Lübnan, çevresindeki çatışmalardan etkilenebilir. Suriye, İsrail ve Filistin gibi komşularıyla yaşanan çatışmalar ve istikrarsızlık, Lübnan'ın siyasi atmosferini etkiler. Ülkenin coğrafi konumu, sınır güvenliği, göç ve mülteci sorunları gibi konuların da siyasi gündemde önemli yer tutmasına neden olur.