Temel mallar için asgari bir sübvansiyon rejiminin sürdürülmesi, siyasi rejimlerin meşruiyeti için çok önemlidir, ancak 2008'deki küresel gıda krizinden bu yana uluslararası piyasalarda temel mal ve gıda fiyatlarının mali kısıtlamaları ve davranışsal yapısı dikkate alındığında, bu çok zordur
Ortadoğu, su kaynaklarının kısıtlı olduğu bir bölgedir. İklimsel faktörler ve suyun etkin kullanımı konusundaki zorluklar, tarım, Balıkçılık ve Hayvancılık sektörlerini olumsuz etkiler. Su kaynaklarının azlığı, tarım arazilerinin sulanmasını ve hayvanların sulanmasını zorlaştırır. Bu da verimlilik düşüklüğüne ve üretim maliyetlerinin artmasına yol açar. Ortadoğu'nun büyük bir bölümü kuraklık ve çölleşme tehdidi altındadır. İklim değişikliği ve insan faaliyetleri, su kaynaklarının azalmasına, toprak erozyonuna ve çölleşmeye neden olmaktadır. Bu durum tarım arazilerinin verimsizleşmesine ve tarım faaliyetlerinin sınırlanmasına yol açar. Aynı zamanda hayvancılık için uygun otlak alanlarının azalmasına ve hayvanların beslenme sorunları yaşamasına neden olur.
Tarım, balıkçılık ve hayvancılık sektörlerinin bazı uygulamaları çevresel etkilere neden olabilir. Kimyasal gübrelerin aşırı kullanımı, tarım ilaçlarının yanlış kullanımı ve aşırı avlanma gibi faktörler, su kaynaklarının kirlenmesine, ekosistem dengesininbozulmasına ve biyolojik çeşitlilik kaybına yol açabilir. Bu da uzun vadede tarım, balıkçılık ve hayvancılığın sürdürülebilirliğini tehdit eder. Ortadoğu'da tarım, iklim değişikliği ve çeşitli acil durumlarla başa çıkmak için giderek daha yeni tarım teknolojilerine yöneliyor. Bu bölgedeki en büyük zorluk iklim değişikliğinin neden olduğu kuraklık, örneğin 2021'de Irak ve Suriye'de kış mevsimi son 30 yılın en sıcak ve en kurak dönemiydi. Şu anda Ortadoğu'nun bir Gıda güvenliği krizi yaşadığı söylenebilir, bir başka zorluk da bu bölgenin nüfusundaki artıştır.
Uzmanlar, bu bölgenin nüfusunun önümüzdeki 25 ila 30 yıl içinde iki katına çıkmasını bekliyor, ancak şu anda su eksikliği bu topraklarda yaşayan insanlar için sorunlara neden oluyor. Bu nedenle ülkeler, yalnızca mevcut sorunları ele almayan, aynı zamanda gelecekteki zorluklara dayanmalarına da olanak tanıyan çözümler aramaktadır. MENA bölgesi olarak bilinen Orta Doğu ve Kuzey Afrika da bu kuralın istisnası değil. Tarımın istihdama katkısına ilişkin rakamlar nispeten önemli olmasına ve kıt su kaynaklarının %70'inden fazlasını tüketmesine rağmen, bölgedeki çoğu ülkede tarımın GSYİH içindeki payı tek haneli rakamlarda ve ekonomik refaha katkısı çok küçük. .
Ortadoğu'da tarım, bölge ülkelerinin ortalama gayri safi yurtiçi hasılasının sadece %13'ünü oluştururken, bu sektör dayanıklı gıda sistemlerini teşvik etmede, önemli ekonomik sektörleri canlı tutmada ve birçok sanayi için bir temel oluşturmada önemli bir stratejik rol oynuyor. Küçük ve orta bir rol oynar. Bölgedeki 296 milyonluk toplam nüfusun 84 milyonu yani %28'i tamamen tarıma bağımlıdır. Bu nedenle tarım sektörünün Ortadoğu'daki gelişimi ve siyasi önemi çoğu zaman göz ardı edilmektedir. Ortadoğu ülkelerinde tarım, balıkçılık ve hayvancılık sektörlerinin uluslararası pazarlara erişimi ve ticaret yapma kabiliyeti sınırlı olabilir. Ticaret engelleri, yüksek gümrük vergileri, sertifikasyon gereksinimleri ve kalite standartları gibi faktörler, ihracat potansiyelini sınırlar. Bu da sektörlerin büyümesini ve gelir elde etme potansiyelini kısıtlar.
Bölge, dünyanın en büyük gıda ithalatçısı ve bölge hükümetleri, bu tür bir bağımlılığın beraberinde getirdiği jeopolitik kırılganlığın son derece farkında. Temel mallar için asgari bir sübvansiyon rejiminin sürdürülmesi, siyasi rejimlerin meşruiyeti için çok önemlidir, ancak 2008'deki küresel gıda krizinden bu yana uluslararası piyasalarda temel mal ve gıda fiyatlarının mali kısıtlamaları ve davranışsal yapısı dikkate alındığında, bu çok zordur. korona sonrası dönemde sübvansiyon politikalarına devam etmek. Dır-dir. Bununla birlikte, son 50 yılda tarım alanları, bölgenin sosyo-politik gelişmelerinde önemli bir rol oynamıştır.
Ortadoğu'da tarım, balıkçılık ve hayvancılık sektörlerinde teknolojik eksiklikler mevcuttur. Yetersiz sulama sistemleri, verimli tarım yöntemlerinin kullanılmaması, modern hayvancılık tekniklerinin yaygınlaşmaması gibi faktörler sektörün verimliliğini düşürür. Tarımda ve hayvancılıkta kullanılan geleneksel yöntemler, üretim miktarını ve kalitesini sınırlayabilir. Ortadoğu'da yaşanan politik istikrarsızlık, tarım, balıkçılık ve hayvancılık sektörlerini olumsuz etkiler. Savaşlar, çatışmalar ve siyasi belirsizlikler, tarım arazilerinin tahrip olmasına, balıkçılık faaliyetlerinin sınırlanmasına ve hayvancılık faaliyetlerinin durmasına yol açabilir. Bu da gıda üretiminde ciddi düşüşlere ve gıda güvenliği sorunlarına neden olabilir.
